عشق افلاطون علت های عقل به شود از نشترش سودای عقل جمله عالم ساجد و مسجود عشق سومنات عقل را محمود عشق این می دیرینه در میناش نیست شور «یارب» ، قسمت شبهاش نیست قیمت شمشاد خود نشناختی سرو دیگر را بلند انداختی مثل نی خود را ز خود کردی تهی بر نوای دیگران دل می نهی ای گدای ریزه‌ای از خوان غیر جنس خود می جوئی از دکان غیر بزم مسلم از چراغ غیر سوخت مسجد او از شرار دیر سوخت از سواد کعبه چون آهو رمید ناوک صیاد پهلویش درید شد پریشان برگ گل چون بوی خویش ای ز خود رم کرده باز آ سوی خویش