Shabhaye roshan

شب‌های روشن

آدم هیچ‌وقت از کسی که دوست داره دلخور نمی‌شه!

خواننده عزیز، شبی زیبا بود
از آن شب‌ها که تنها به هنگام جوانی به درک آن تواناییم
آسمان بدان‌سان پاک و پر ستاره بود که انسان با دیدن آن بی‌اختیار از خود می‌پرسید؟
چگونه مردمانی چنان بداندیش و هوس‌کیش در زیر چنین آسمانی به زندگانی سرگمند.

دل من همی داد گفتی گوایی
که باشد مرا روزی ازتو جدایی
بلی هر چه خواهد رسیدن به مردم
بر آن دل دهد هر زمانی گوایی
من این روز را داشتم چشم وزین غم
نبوده ست با روز من روشنایی
جدایی گمان برده بودم ولیکن
نه چندانکه یکسو نهی آشنایی
به جرم چه راندی مرا از در خود
گناهم نبوده ست جز بیگنایی
ایمیل محفوظ می ماند.